Με βάση τον εκλογικό νόμο, στην επαρχία Πόρου αναλογούσε ένας παραστάτης για το Γ΄ Βουλευτικό.
Η συνέλευση για την εκλογή του πραγματοποιήθηκε στις 24 Απριλίου 1824 και εξέλεξε ως παραστάτη τον Νικόλαο Γκίκα. Σύμφωνα με συνοδευτική αναφορά των κατοίκων του νησιού που απεστάλη την ίδια μέρα προς την κεντρική διοίκηση, σημαντικό πρόσκομμα για τη διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας είχε αποτελέσει η απροθυμία των παρεπιδημούντων Ποριωτών να επιστρέψουν στο νησί για να συμμετάσχουν σε αυτήν.
Το παραστατικό έγγραφο της εκλογής παρουσιάστηκε και αναγνώστηκε ενώπιον της ολομέλειας του Βουλευτικού, στη συνεδρίαση της 1ης Μαΐου 1824, αλλά δεν έγινε αρχικά δεκτό, διότι ο Πόρος δεν αποτελούσε εκείνη τη χρονική στιγμή ιδιαίτερη επαρχία, αλλά τμήμα της επαρχίας Αιγίνης, Πόρου, Σαλαμίνος και Αγκιστρίου, για την πρωτεύουσα της οποίας υπήρχε από τη σύστασή της διένεξη ανάμεσα στον Πόρο και την Αίγινα. Στις 7 Μαΐου το Βουλευτικό αποφάσισε να μεταφερθεί η πρωτεύουσα της επαρχίας από την Αίγινα στον Πόρο και να διεξαχθεί νέα εκλογή εκεί, με τη συμμετοχή εκλεκτόρων και από τα τέσσερα νησιά, σύμφωνα με τις διατάξεις του εκλογικού νόμου. Η απόφαση αυτή δεν εφαρμόστηκε και το Βουλευτικό αναγκάστηκε στις 23 Μαΐου να αναθέσει στην επιτροπή εξέτασης των παραστατικών εγγράφων να αποφασίσει σχετικά με την πρωτεύουσα της επαρχίας. Στις 4 Ιουνίου κατατέθηκε η εισήγηση της επιτροπής να διασπαστεί η επαρχία σε δύο περιφέρειες, η οποία όμως δεν έγινε αρχικά δεκτή από την ολομέλεια. Μολονότι το ζήτημα του ορισμού της πρωτεύουσας της επαρχίας επανήλθε σε αρκετές συνεδριάσεις του Βουλευτικού, το σώμα στάθηκε αδύνατο να λάβει οποιαδήποτε απόφαση. Τελικά, μόλις στις 29 Ιουλίου 1824 το Βουλευτικό αποφάσισε ότι, εφόσον για όλη τη διάρκεια της Β΄ Περιόδου οι έριδες ανάμεσα στην Αίγινα και τον Πόρο δεν είχαν επιτρέψει την εκλογή παραστάτη, η μόνη δυνατή λύση ήταν η κατάτμηση της επαρχίας σε δύο, καθεμία από τις οποίες θα είχε το δικαίωμα να εκλέγει δικό της παραστάτη. Η απόφαση εγκρίθηκε και από το Εκτελεστικό την 1η Αυγούστου του ίδιου έτους.
Ως εκ τούτου, στη συνεδρίαση της 18ης Σεπτεμβρίου 1824 το Βουλευτικό θεώρησε πλέον έγκυρο το παραστατικό έγγραφο στο όνομα του Νικολάου Γκίκα και τον έκανε δεκτό ως νόμιμο παραστάτη. Ο Γκίκας συμμετείχε στις εργασίες του Βουλευτικού από την πρώτη συνεδρίαση της Γ΄ Περιόδου (1 Οκτωβρίου 1824) ως παραστάτης Πόρου.
