Με βάση τον εκλογικό νόμο, στην επαρχία Καλαβρύτων αναλογούσαν δύο παραστάτες για το Γ΄ Βουλευτικό.
Η επαρχιακή συνέλευση για την εκλογή τους πραγματοποιήθηκε στις 25 Ιουλίου 1824 στα Καλάβρυτα, πρωτεύουσα της επαρχίας, και εξέλεξε παραστάτες τους Κωνσταντίνο Ζωγράφο και Ασημάκη Φωτήλα. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν αμφισβητήθηκε και η επιτροπή ελέγχου των παραστατικών εγγράφων ανακοίνωσε στην ολομέλεια την επικύρωση της εκλογής στις 18 Σεπτεμβρίου 1824.
Από τους δύο παραστάτες, ο Φωτήλας συμμετείχε στις εργασίες του Βουλευτικού από την πρώτη συνεδρίαση (1 Οκτωβρίου 1824), αλλά αμέσως παραιτήθηκε εξαιτίας του διορισμού του ως μέλους του Εκτελεστικού Σώματος (3 Οκτωβρίου). Ο Ζωγράφος, μολονότι η εκλογή του είχε εξαρχής αναγνωριστεί ως νόμιμη, δεν φαίνεται να συμμετείχε στις συνεδριάσεις του Βουλευτικού και μόλις στις 16 Φεβρουαρίου 1825 ζήτησε να του δοθεί η άδεια να εισέλθει στο σώμα. Η αίτησή του παραπέμφθηκε στην επιτροπή παραστατικών, αλλά παρέμεινε σε εκκρεμότητα για πάνω από ένα μήνα και στις 21 Μαρτίου επανήλθε ο ίδιος στο ζήτημα, ζητώντας να του δοθεί απάντηση. Τελικά έγινε δεκτός ως παραστάτης στις 25 Μαρτίου 1825.
Ως δεύτερος παραστάτης της επαρχίας Καλαβρύτων, στη θέση του παραιτηθέντος Φωτήλα, εξελέγη σύμφωνα με παραστατικό που υποβλήθηκε στο Βουλευτικό στις 9 Ιουλίου 1825, ο Παναγιώτης Παπαγεωργόπουλος. Ταυτόχρονα όμως παρουσιάστηκαν στο σώμα και αναφορές προερχόμενες από την επαρχία του οι οποίες αμφισβητούσαν τη νομιμότητα της εκλογής του. Η ολομέλεια παρέπεμψε όλα τα σχετικά με την εκλογή έγγραφα στην επιτροπή επί των παραστατικών προκειμένου να αποφασίσει. Το παραστατικό φαίνεται πως δεν έγινε αρχικά αποδεκτό και στις 27 Ιουλίου 1825 ο Παπαγεωργόπουλος ζήτησε γραπτή αιτιολόγηση για τους λόγους απόρριψής του. Τελικά, ύστερα από εκτενή συζήτηση στο σώμα έγινε δεκτός ως νόμιμος παραστάτης.
