Με βάση τον εκλογικό νόμο, στην επαρχία Αρκαδιάς αναλογούσαν δύο παραστάτες για το Γ΄ Βουλευτικό.
Η περιοχή εξέλεξε τους παραστάτες της με πολύ μεγάλη καθυστέρηση και μάλιστα ανήκε σε ένα μεγάλο αριθμό επαρχιών στις οποίες εστάλη διαταγή του Υπουργείου Εσωτερικών στις 8 Αυγούστου 1824 να επισπεύσουν την εκλογή. Εξαιτίας της καθυστέρησης, η επαρχία δεν αντιπροσωπεύθηκε κατά την έναρξη των συνεδριάσεων της Γ΄ περιόδου (1 Οκτωβρίου 1824). Φαίνεται πάντως ότι κάποιου είδους εκλογική διαδικασία πραγματοποιήθηκε, ενδεχομένως όχι σύννομη, γιατί στη συνεδρίαση του σώματος της 28ης Οκτωβρίου αναγνώστηκε ενώπιον της ολομέλειας αναφορά του οπλαρχηγού Αναγνώστη Παπατσώρη και άλλων κατοίκων της επαρχίας Αρκαδιάς με την οποία κατήγγειλαν τον εκλεγέντα παραστάτη Αντωνάκη Καραπατά, που είχε ήδη σταλεί στο Ναύπλιο, ως ψηφισθέντα παρανόμως και διά της βίας. Μετά την κοινοποίηση της καταγγελίας, το Βουλευτικό αποφάσισε να αναβάλει την εξέταση της υπόθεσης, χωρίς όμως να επανέλθει ποτέ στο ζήτημα. Αιχμές για τον τρόπο με τον οποίο είχε διεξαχθεί η εκλογή άφησε και ο έπαρχος Αρκαδιάς Ιωάννης Δημητρόπουλος σε αναφορά του προς το Εκτελεστικό Σώμα (12 Ιανουαρίου 1825), με την οποία ενημέρωνε ότι είχε αρνηθεί να αναγνωρίσει ως νόμιμα εκλεγέντες «τους λεγομένους παραστάτας της Αρκαδίας». Από τα πρακτικά του Βουλευτικού προκύπτει ότι ο Καραπατάς δεν συμμετείχε επίσημα στις εργασίες του σώματος.
Η επαρχιακή συνέλευση για τη νόμιμη εκλογή των παραστατών της περιοχής πραγματοποιήθηκε τελικά μόλις στις 6 Φεβρουαρίου 1825 στην πρωτεύουσα της επαρχίας, τη σημερινή Κυπαρισσία, και είχε ως αποτέλεσμα την ψήφιση των Αλεξίου Λουκόπουλου και Ιωάννη Τομαρά. Στις 2 Μαρτίου 1825 το Βουλευτικό επικύρωσε την εκλογή και έκανε δεκτούς τους Λουκόπουλο και Τομαρά ως νόμιμους παραστάτες της επαρχίας Αρκαδιάς για την Γ΄ περίοδο, ενώ λίγες μέρες αργότερα ο Καραπατάς υπέβαλε την παραίτησή του στο σώμα, αλλά αξίωσε να αποζημιωθεί με τους βουλευτικούς μισθούς τεσσάρων μηνών για το διάστημα της παραμονής του στο Ναύπλιο μέχρι την εκλογή άλλων παραστατών από την επαρχία του (Οκτώβριος 1824 – Μάρτιος 1825). Αν και το Βουλευτικό αρχικά επεσήμανε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώρισή του ως παραστάτη θα ήταν να τον είχε κάνει δεκτό ως μέλος του, ύστερα από αρκετούς μήνες ενέδωσε στο αίτημά του.
