Με βάση τον εκλογικό νόμο και τη διακήρυξη της Προσωρινής Διοίκησης για τη σύγκληση της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης στην Επίδαυρο (1826), στην επαρχία Βοστίτσης αναλογούσαν δύο πληρεξούσιοι.
Οι διαδικασίες για την εκλογή τους διήρκησαν αρκετούς μήνες. Από έγγραφο του επάρχου Βοστίτσης Δημητρίου Χαραλάμπη προς τον οπλαρχηγό Δημήτριο Μελετόπουλο (23 Οκτωβρίου 1825), γνωρίζουμε ότι το επαρχείο είχε λάβει την προκήρυξη της κυβέρνησης σχετικά με τη σύγκληση της εθνοσυνέλευσης περί τις 10 Οκτωβρίου 1825 και την είχε δημοσιεύσει στα μέσα του ίδιου μήνα. Η δημοσίευσή της προκάλεσε την άμεση κινητοποίηση τοπικών παραγόντων για την εκλογή πληρεξουσίων της αρεσκείας τους. Έτσι, σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο του επάρχου, ο Μελετόπουλος έστειλε στους οικισμούς Μαμουσιά, Πτέρη, Μαυρίκι (σημ. Άνω Μαυρίκι), Κουνινά και Παρασκευή ανθρώπους του, οι οποίοι ανάγκασαν τους κατοίκους να διορίσουν αμέσως τους εκλέκτορές τους για την επαρχιακή συνέλευση που επρόκειτο να εκλέξει τους πληρεξουσίους της επαρχίας. Ο έπαρχος θεωρούσε αυτήν την επιλογή εκλεκτόρων πρόωρη, εφόσον η επαρχία είχε μόλις πληροφορηθεί ότι επρόκειτο να γίνει εθνοσυνέλευση, και αντικανονική, διότι με βάση τον οργανικό νόμο η ευθύνη της πρόσκλησης των εκλεκτόρων και της σύγκλησης της επαρχιακής συνέλευσης ανήκε στο επαρχείο. Ο ίδιος επέμενε στην τήρηση της νόμιμης διαδικασίας, με το σκεπτικό ότι μόνο αυτή θα έδινε στο λαό τη δυνατότητα να ασκήσει τα δικαιώματά του υπέρ των συμφερόντων του, απαλλαγμένος από το φόβο. Το συγκεκριμένο έγγραφο, μαζί με άλλα που είχε απευθύνει την ίδια περίοδο στον Μελετόπουλο για άλλες ενέργειές του, ο έπαρχος κατόπιν προώθησε στο Υπουργείο Εσωτερικών, καταγγέλλοντας την ανάμειξη του οπλαρχηγού σε διοικητικές υποθέσεις.
Η εκλογή τελικά πραγματοποιήθηκε για άγνωστο λόγο εκτός της επαρχίας Βοστίτσης, στο Άργος, λίγους μήνες αργότερα, στις 26 Ιανουαρίου 1826, και είχε ως αποτέλεσμα την ανάδειξη ως πληρεξουσίων των Αναστασίου Λόντου, Αναγνώστη Χαραλάμπη και Σπυρίδωνος Χαραλάμπη. Το πληρεξούσιο έγγραφο της εκλογής τους που παρουσιάστηκε στην εθνοσυνέλευση έφερε τις υπογραφές 39 προκρίτων και εκλεκτόρων της επαρχίας. Στο έγγραφο οι υπογράφοντες απέδωσαν την καθυστέρηση στην πραγματοποίηση της εκλογής, πέραν της προθεσμίας που είχε προβλέψει η διακήρυξη της Προσωρινής Διοίκησης, σε «περιστάσεις αι οποίαι δεν λανθάνουν κανένα», χωρίς να είναι σαφές τι ακριβώς εννοούσαν.
Στις 24 Μαρτίου 1826 το έγγραφο εξετάστηκε από την αρμόδια επιτροπή ελέγχου των πληρεξουσίων εγγράφων του Βουλευτικού, η οποία αναγνώρισε μεν τη νομιμότητα της εκλογής, αλλά κρίνοντας ότι οι εκλεγέντες ήταν υπεράριθμοι έκανε δεκτούς ως πληρεξουσίους τους δύο μόνο, χωρίς να προσδιορίζει τα πρόσωπα, και παρέπεμψε στην ολομέλεια της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης την απόφαση σχετικά με την αποδοχή ή μη του τρίτου. Στις 4 Απριλίου, κατόπιν συμβιβασμού ενώπιον της αντίστοιχης επιτροπής της εθνοσυνέλευσης, ο Α. Χαραλάμπης παραιτήθηκε από την πληρεξουσιότητα. Ως εκ τούτου, στην έκθεσή της προς την ολομέλεια της εθνοσυνέλευσης στις 6 Απριλίου η επιτροπή συγκατάλεξε την εκλογή στις αδιαφιλονίκητες. Οι Αναστάσιος Λόντος και Σπυρίδων Χαραλάμπης έλαβαν μέρος ως πληρεξούσιοι της επαρχίας Βοστίτσης στις εργασίες του σώματος στην Επίδαυρο.